Alles loopt anders...

Zoals zo vaak in het leven, lopen de zaken nooit zoals je verwacht. En de ene keer is dat leuk, grappig, aardig onverwacht. De andere keer is het "wat" minder.
De moeder van mijn helft is afgelopen zaterdag met spoed opgenomen in het ziekenhuis. Ademhalingsproblemen en diverse complicaties...
Dus toen ik vanmorgen een telefoontje kreeg, ben ik als een speer mijn zaken die geen uitstel kunnen lijden af gaan werken. Vervolgens ben ik naar het Westen des lands gereden om de twee jongedames (14,17) op te vangen en in te laden in mijn Jetje. Richting Vlissingen, alwaar Celia senior verblijft. Daar aangekomen en op de intensive care een blik geworpen hebbend, kwam ik meteen tot de conclusie, dat mijn moppie gelijk heeft: dat loopt als een sneltrein af. Voor die lieverd misschien wel het beste, maar voor de omstaanden toch vrij onverwacht.
Dus wanneer jij je afvraagt, waar die joal noe weer uuthank: ik pendel nu tussen Schiedam en Vlissingen en "hoop" vrijdag weer "op hok" in Etten-Leur te zijn. En volgende week mag ik naar alle waarschijnlijkheid de uitvaart leiden. En dat doe ik onder de omstandigheden graag, want als er ééntje positief in het leven stond was Zij het wel. Ondanks keiharde slagen door het Lot heeft ze tot het allerlaatst vrolijk, openhartig en zorgzaam gehandeld. En da's mooi!

Maar ik lees even geen blogjes de komende dagen en probeer toch binnenkort "hier" weer te zijn....