Morgen NOG een tuindag! Yes!
De awwe vogel joal had de maandag en de dinsdag ingeruimd om eens heerlijk buiten te spelen. Met vereende krachten (linker- en rechterhand) ontstaan toch mooie dingen. In dit geval heel (lett.) down to earth: gaten in de grond. Om te vullen met enorme (houten) palen. Zodat de chinese rietmatten (van Ike-nee...) opgehangen konden worden teneinde de tachtig meter tuin een beetje redelijk af te schutten.
Vandaag heb ik WEER nieuwe spieren ontdekt; althans het bestaan manifesteert zich zeer nadrukkelijk!
Maar, zoals mijn zoon (17) (ja, die van Trance Energy) (ja, hij was er "illegaal" met de awwe...) snedig wist te melden bij het binnenrollen op zijn vélocipede: "Sooohooooo! Het wordt nog 's écht wah mee diej toin van jou, ouwe..."
Een groter compliment voor de inderdaad bijna waterpas bevestigde materialen kan toch nauwelijks je deel worden?
En dat van de enige ECHTE Brabander in het pand...
Morgen gaan we verder met HetBouwenVanDePoort en wie weet komen we nog toe aan het afvoeren van de in 9 jaar opgebouwde hoop incomplete fietsen. Want zo gaan die dingen: je fiets wordt in elkaar gehengst en je komt ergens een half geval tegen met precies dat éne onderdeeltje dat je nodig hebt. Of een bagagedrager voor zoonlief na een stoere 3-mansbezetting die uitdraait op totale inéénstorting van zijn tweewieler. En voor je het weet, ligt je halve schuur vol met schroot. Waar je trouwens -als je het gaat brengen tenminste- zes hele eurocenten per kilo voor kan vangen. (Hoeveel ton metaalafval heeft U? Ongeveer tien halve fietsen? Daar kunnen we geen vrachtwagen voor laten rijden, zult u begrijpen!)
Maar goed, dat is morgen. Nu eerst een biertje. En zoals BabyGrandpa in het commentaar bij het vorige postje al schreef: Heerlijk even bij elkaar over de (weblog-)vloer rondscharrelen is jil gezellig...
Proost!
dinsdag, februari 25, 2003
maandag, februari 24, 2003
Alles spruit!
Voor wat betreft de tuin is dit jaargetijde altijd verrassend. Net als de mensen om mij heen.
De sneeuwklokjes staan al een maand boven de grond te flirten met de voorbijgaande katten (ongeveer 12 nu, iemand interesse in zeik- en schijtmachines die OOK heel goed als buxusverwijderaars kunnen dienen?) de forsytsia staat op springen, zelfs de jasmijn en de kerrieplant doen al moeite. Terwijl de vijver nog stikvol ijs staat van de afgelopen tijd, groeit het gras er al voorzichtig omheen. Grondboren zit er nog niet in vandaag, alles is nog "bevroowzuh."
Dus dat wordt lekker in het zonnetje een beetje klunzen, plannen maken en genieten... heeerlijk! JOAL!
Voor wat betreft de tuin is dit jaargetijde altijd verrassend. Net als de mensen om mij heen.
De sneeuwklokjes staan al een maand boven de grond te flirten met de voorbijgaande katten (ongeveer 12 nu, iemand interesse in zeik- en schijtmachines die OOK heel goed als buxusverwijderaars kunnen dienen?) de forsytsia staat op springen, zelfs de jasmijn en de kerrieplant doen al moeite. Terwijl de vijver nog stikvol ijs staat van de afgelopen tijd, groeit het gras er al voorzichtig omheen. Grondboren zit er nog niet in vandaag, alles is nog "bevroowzuh."
Dus dat wordt lekker in het zonnetje een beetje klunzen, plannen maken en genieten... heeerlijk! JOAL!
woensdag, februari 19, 2003
Bijgetankt...
Zaterdag- op zondagnacht was het dus trrrance-energy. Voor herhaling vatbaar, want zoals één der medebezoekenden al zei: trainen kan je hier ook goed...
De hele zondag en maandag duidelijk zwaar spierpijn gehad, wat betekent voor mij, dat ik wat VAKER moet trainen. Hetgeen ik dus ook gedaan heb. Want de enige remedie tegen verzurende spiertjes is: doorbelasten! (in MIJN geval dan, hoe dat bij jou zit? is jouw pakkie an denk ik?!)
Maandagavond naar een "bizznizz-opportunity" gekeken die wat mij betreft vaag was en denkelijk ook zal blijven, want ik heb vooralsnog mijn energie het liefst over voor de mensen die een beroep op mijn helpende handjes/ twee hersencellen doen. Zoals mijn helluft, die in het weekend ook lekker uit haar dak is geweest op HAAR manier (dans-Salon in Vlaardingen) en nodig weer 's door mijn klaviertjes verwend mocht worden. Hetgeen ik graag heb gedaan. Vandaar dat ik nu pas op mijn honk terug ben.
Vanmiddag liep ik de noodzakelijke boodschapjes bij elkaar te sprokkelen bij de plaatselijke grootgrutter-voor-de-kleine-knip (en ook de grote vind ik, want prijs/prestatie is iets dat je altijd in gedachten mag houden bij zulke activiteiten...!) en daar kwam ik Patricia tegen. De moeder van Toon die alweer ruim een jaar is en gelukkig een andere naam kreeg bij zijn geboorte!
Zo "af en toe" droom ik dingen, die "even" later ook uitkomen, al dan niet in versluierde vorm. Eén van die dromen betrof mijn pappie: Toon (Antoon). Al een tijd is de gave vader/vriend aan het kwakkelen met zijn gezondheid en ik had al 's een flits gezien van zijn overgang naar een andere dimensie. Het zal nu zo'n anderhalf jaar geleden zijn, dat ik mijn helluft mee heb genomen naar een z.g. "paranormale avond" om haar kennis te laten maken met soortgenoten van Joal, die ook bezig zijn met "alternatieve" technieken om mensen te helpen met hun emotionele winkeltje. We zitten daar te wachten op een medium, de desbetreffende blijkt "toevallig" ziek te zijn. Eén der organiserende dames loopt recht op mij af (dat heb ik nou ALtijd!) en zegt: "Jij doet ook iets op dit gebied, mag ik je hulp asjeblieft inroepen? Afijn, ik kan moeilijk nee zeggen op zulke vragen en besluit, een aantal mensen een consult te verlenen. Als dat aan de orde komt. En dat kwam het natuurlijk ook!
Daar wil ik in dit bestek nu niet verder op in gaan, wel op "Delphina" die groepsgewijs een aantal mensen "be-orakelde."
Ze werd -terecht- al zenuwachtig toen ik in haar groepje "toevallig" aanschoof. De één na de ander werd "bloot" op tafel gelegd. Zo gaat dat vaak als je goed bent in wat je doet en ECHT mensen wil helpen. En dan zeker als er een "hulpje" zoals ondergetekende bij zit...
Toen kwam Patricia aan de beurt. Voordat Delphina haar ook maar iets kon vragen of zeggen, vloog ik met mijn aandacht naar haar welgevormde, ietwat bollend buikje, nam het woord en vroeg: "Hoe gaat ie heten?" Want ik schrok me aan de ene kant de klere, aan de andere kant dacht ik: "Cool, dat ie bij HAAR verder mag...!"
Ze was stomverbaasd, stotterde iets in de geest van "Toontje, maar hoe weet je dat ik zwanger ben? Dat heb ik vandaag pas gehoord van de dokter en verder heb ik het niemand nog verteld?"
Toen gaf ik in het openbaar (toch wel even een beetje shakend...) aan, dat mijn vader ook (An)Toon heet, het met hem niet zo lekker gaat en dat ik hem in haar buik zag zitten... Waarop de hele tafel, zo'n man of tien, verstomde en mij aan zat te kijken. Waarop ik D. een seintje gaf om maar gewoon verder te gaan. Hetgeen gebeurde, met veel(zeggende) blikken mijn kant uit....
Onder de analyse van haar persoon werd D. steeds naar mij getrokken en na afloop van het groepsgebeuren vroeg ze, waarom ik nog steeds geen praktijk had. Waarop ik -uiteraard- met de wedervraag kwam: "Je bedoelt, waarom je niet wist dat ik veel beter kan wat jij doet?" Het bleef stil en ze keek me alleen maar aan.
Het moge bekend zijn bij intimi, dat ik -tegen vergoeding van mijn tijd- medemensen van dienst ben met het onbegrijpelijke talent dat ik MAG bezitten, maar reclamemaken uit den boze vind... Wie mij weet te vinden, help ik en zo is het goed. Handel staat bij mij nooit voorop, als je mensen kan helpen: is dat fantastisch mooi!
Dat Patricia haar zoon uiteindelijk een Engelse naam heeft gegeven bij de geboorte, was een pak van mijn hart, want ik hou enorm veel van (An)Toon en hoop dat ie 99+ wordt. En als je dit verhaal niet kan volgen? Volgende BLogspot beter dan maar weer!
Zaterdag- op zondagnacht was het dus trrrance-energy. Voor herhaling vatbaar, want zoals één der medebezoekenden al zei: trainen kan je hier ook goed...
De hele zondag en maandag duidelijk zwaar spierpijn gehad, wat betekent voor mij, dat ik wat VAKER moet trainen. Hetgeen ik dus ook gedaan heb. Want de enige remedie tegen verzurende spiertjes is: doorbelasten! (in MIJN geval dan, hoe dat bij jou zit? is jouw pakkie an denk ik?!)
Maandagavond naar een "bizznizz-opportunity" gekeken die wat mij betreft vaag was en denkelijk ook zal blijven, want ik heb vooralsnog mijn energie het liefst over voor de mensen die een beroep op mijn helpende handjes/ twee hersencellen doen. Zoals mijn helluft, die in het weekend ook lekker uit haar dak is geweest op HAAR manier (dans-Salon in Vlaardingen) en nodig weer 's door mijn klaviertjes verwend mocht worden. Hetgeen ik graag heb gedaan. Vandaar dat ik nu pas op mijn honk terug ben.
Vanmiddag liep ik de noodzakelijke boodschapjes bij elkaar te sprokkelen bij de plaatselijke grootgrutter-voor-de-kleine-knip (en ook de grote vind ik, want prijs/prestatie is iets dat je altijd in gedachten mag houden bij zulke activiteiten...!) en daar kwam ik Patricia tegen. De moeder van Toon die alweer ruim een jaar is en gelukkig een andere naam kreeg bij zijn geboorte!
Zo "af en toe" droom ik dingen, die "even" later ook uitkomen, al dan niet in versluierde vorm. Eén van die dromen betrof mijn pappie: Toon (Antoon). Al een tijd is de gave vader/vriend aan het kwakkelen met zijn gezondheid en ik had al 's een flits gezien van zijn overgang naar een andere dimensie. Het zal nu zo'n anderhalf jaar geleden zijn, dat ik mijn helluft mee heb genomen naar een z.g. "paranormale avond" om haar kennis te laten maken met soortgenoten van Joal, die ook bezig zijn met "alternatieve" technieken om mensen te helpen met hun emotionele winkeltje. We zitten daar te wachten op een medium, de desbetreffende blijkt "toevallig" ziek te zijn. Eén der organiserende dames loopt recht op mij af (dat heb ik nou ALtijd!) en zegt: "Jij doet ook iets op dit gebied, mag ik je hulp asjeblieft inroepen? Afijn, ik kan moeilijk nee zeggen op zulke vragen en besluit, een aantal mensen een consult te verlenen. Als dat aan de orde komt. En dat kwam het natuurlijk ook!
Daar wil ik in dit bestek nu niet verder op in gaan, wel op "Delphina" die groepsgewijs een aantal mensen "be-orakelde."
Ze werd -terecht- al zenuwachtig toen ik in haar groepje "toevallig" aanschoof. De één na de ander werd "bloot" op tafel gelegd. Zo gaat dat vaak als je goed bent in wat je doet en ECHT mensen wil helpen. En dan zeker als er een "hulpje" zoals ondergetekende bij zit...
Toen kwam Patricia aan de beurt. Voordat Delphina haar ook maar iets kon vragen of zeggen, vloog ik met mijn aandacht naar haar welgevormde, ietwat bollend buikje, nam het woord en vroeg: "Hoe gaat ie heten?" Want ik schrok me aan de ene kant de klere, aan de andere kant dacht ik: "Cool, dat ie bij HAAR verder mag...!"
Ze was stomverbaasd, stotterde iets in de geest van "Toontje, maar hoe weet je dat ik zwanger ben? Dat heb ik vandaag pas gehoord van de dokter en verder heb ik het niemand nog verteld?"
Toen gaf ik in het openbaar (toch wel even een beetje shakend...) aan, dat mijn vader ook (An)Toon heet, het met hem niet zo lekker gaat en dat ik hem in haar buik zag zitten... Waarop de hele tafel, zo'n man of tien, verstomde en mij aan zat te kijken. Waarop ik D. een seintje gaf om maar gewoon verder te gaan. Hetgeen gebeurde, met veel(zeggende) blikken mijn kant uit....
Onder de analyse van haar persoon werd D. steeds naar mij getrokken en na afloop van het groepsgebeuren vroeg ze, waarom ik nog steeds geen praktijk had. Waarop ik -uiteraard- met de wedervraag kwam: "Je bedoelt, waarom je niet wist dat ik veel beter kan wat jij doet?" Het bleef stil en ze keek me alleen maar aan.
Het moge bekend zijn bij intimi, dat ik -tegen vergoeding van mijn tijd- medemensen van dienst ben met het onbegrijpelijke talent dat ik MAG bezitten, maar reclamemaken uit den boze vind... Wie mij weet te vinden, help ik en zo is het goed. Handel staat bij mij nooit voorop, als je mensen kan helpen: is dat fantastisch mooi!
Dat Patricia haar zoon uiteindelijk een Engelse naam heeft gegeven bij de geboorte, was een pak van mijn hart, want ik hou enorm veel van (An)Toon en hoop dat ie 99+ wordt. En als je dit verhaal niet kan volgen? Volgende BLogspot beter dan maar weer!
zondag, februari 16, 2003
Trance Energyyyyyyyyyyy dit jaar voor het eerst met Eagle Joal
Zo, de beentjes binnen in de joal-oortjes beginnen weer terug te klappen na zo'n 13 uur relatieve rust. Ik heb nu, om afkick-verschijnselen tegen te gaan DJ-Dana (die er NIET was helaas...) maar even opgezet. Want zoonlief heeft de CD vanTrance Energy 2002 meegenomen naar zijn moedertje (hij woont beurtelings bij pap/ mam voor een weekie)!
Jaja, lezertjes, Opa Joal heeft spierpijn! Alsof ie een hele week dubbele training heeft gedaan. HAD ie dat maar gedaan, dan....
Welnee! 't Is het dik waard! Ik was zeker en vast -zoals gebruikelijk bij dit soort evenementen- één der oudste bezoekers van TRANCE ENERGY 2003; de jongste die ik "gesjekt" heb, was ongeveer 12 of 14 met niks-om-het-lijf (mijn zoon pleurde bijna tegen een betonpijler toen ie het betreffende Breezer-sletje een sleepspoor van onduidelijke sappen zag nalaten in de gang naar de Chill-ruimte) zo te zien, maar mij werd verzekerd dat ze MINSTENS al 16 was. Changing perspectives...
Ik heb nog geprobeerd om mijn helluft te videomailen en uiteindelijk om 15 uur vanmiddag zoiets had ze hem ontvangen (klik).
Cosmic Gate en Johan Gielen sprongen er voor mij letterlijk uit (de laatste twee dj's on main stage) en hebben medeverantwoordelijkheid voor het after-trainingsgevoel, DJ Jean vond ik een beetje lauw, maar die opende ook het geheel.
Afijn, wellicht morgen meer, want ik ga nu mijn onbestorven weduwe, die "anders uit" is geweest, even bellen....
Zo, de beentjes binnen in de joal-oortjes beginnen weer terug te klappen na zo'n 13 uur relatieve rust. Ik heb nu, om afkick-verschijnselen tegen te gaan DJ-Dana (die er NIET was helaas...) maar even opgezet. Want zoonlief heeft de CD vanTrance Energy 2002 meegenomen naar zijn moedertje (hij woont beurtelings bij pap/ mam voor een weekie)!
Jaja, lezertjes, Opa Joal heeft spierpijn! Alsof ie een hele week dubbele training heeft gedaan. HAD ie dat maar gedaan, dan....
Welnee! 't Is het dik waard! Ik was zeker en vast -zoals gebruikelijk bij dit soort evenementen- één der oudste bezoekers van TRANCE ENERGY 2003; de jongste die ik "gesjekt" heb, was ongeveer 12 of 14 met niks-om-het-lijf (mijn zoon pleurde bijna tegen een betonpijler toen ie het betreffende Breezer-sletje een sleepspoor van onduidelijke sappen zag nalaten in de gang naar de Chill-ruimte) zo te zien, maar mij werd verzekerd dat ze MINSTENS al 16 was. Changing perspectives...
Ik heb nog geprobeerd om mijn helluft te videomailen en uiteindelijk om 15 uur vanmiddag zoiets had ze hem ontvangen (klik).
Cosmic Gate en Johan Gielen sprongen er voor mij letterlijk uit (de laatste twee dj's on main stage) en hebben medeverantwoordelijkheid voor het after-trainingsgevoel, DJ Jean vond ik een beetje lauw, maar die opende ook het geheel.
Afijn, wellicht morgen meer, want ik ga nu mijn onbestorven weduwe, die "anders uit" is geweest, even bellen....
zondag, februari 09, 2003
Onderbroekenlol...
Vind ik de gefste lol vaak.
Omdat iedereen zichzelf erin terugvindt.
Uitzondering te maken voor de dagen dat ik er geen aantrek.
Trek het je niet aan...
Je bent al aantrekkelijk genoeg!
Dat wilde ik ook duidelijk maken aan Marloes(TussenpoZen) , maar het commentaarding was weer 's K*T met peren aan het imiteren!
Gaat ie (leuk onverwacht vervolg op mijn vorige postje, dat valt MIJ weer zo maar toe....):
Onnavolgbare Chin-raadsels?
Als er zulke grote gaten vallen dat anderen er geen gat meer in zien
Hoe ga(a)t U er dan voor zorgen, dat anderen in HUN gaten krijgen wat jij zeggen ga(a)t?
Zijn is gaan in de meest volkomen vorm
En als het nu niet meer gaat van de gaten?
Zolang JIJ Het maar in de gaten hebt...
Gaat het zo weer een beetje?
Of ben jij voor één gat te vangen...
©EagleJoal2003-2052©
Vind ik de gefste lol vaak.
Omdat iedereen zichzelf erin terugvindt.
Uitzondering te maken voor de dagen dat ik er geen aantrek.
Trek het je niet aan...
Je bent al aantrekkelijk genoeg!
Dat wilde ik ook duidelijk maken aan Marloes(TussenpoZen) , maar het commentaarding was weer 's K*T met peren aan het imiteren!
Gaat ie (leuk onverwacht vervolg op mijn vorige postje, dat valt MIJ weer zo maar toe....):
Onnavolgbare Chin-raadsels?
Als er zulke grote gaten vallen dat anderen er geen gat meer in zien
Hoe ga(a)t U er dan voor zorgen, dat anderen in HUN gaten krijgen wat jij zeggen ga(a)t?
Zijn is gaan in de meest volkomen vorm
En als het nu niet meer gaat van de gaten?
Zolang JIJ Het maar in de gaten hebt...
Gaat het zo weer een beetje?
Of ben jij voor één gat te vangen...
©EagleJoal2003-2052©
Je kan het ook eens anders bekijken...
Zelf sta of zit of loop ik -al naar mijn bui- wanneer ik iets wil overdenken. Of juist Niets natuurlijk. ZaZinnelijk bezig gaan, om maar even te lachen naar al die gereformeerd-ernstige luitjes, die Jou en Mij eens gaan vertellen hoe Het Zit.
Want dat zit nog!
Nou, voor zukke heb ik via Ada & David van mijn loglijstje een aantal nieuwe ideetjes opgeduikeld. En als je die allemaal beheerst, kom dAn nog maar 's de deskundige uithangen. Petje af, dames en heren. Want anders lukt DIT natuurlijk nooit...
Trouwens, de
intro-kont van SKA zou op Babygrandpa's niet misstaan!
Zelf sta of zit of loop ik -al naar mijn bui- wanneer ik iets wil overdenken. Of juist Niets natuurlijk. ZaZinnelijk bezig gaan, om maar even te lachen naar al die gereformeerd-ernstige luitjes, die Jou en Mij eens gaan vertellen hoe Het Zit.
Want dat zit nog!
Nou, voor zukke heb ik via Ada & David van mijn loglijstje een aantal nieuwe ideetjes opgeduikeld. En als je die allemaal beheerst, kom dAn nog maar 's de deskundige uithangen. Petje af, dames en heren. Want anders lukt DIT natuurlijk nooit...
Trouwens, de
intro-kont van SKA zou op Babygrandpa's niet misstaan!
donderdag, februari 06, 2003
Oom Wijkagent II
Mijn contact met de wijkagent is, als met de meeste mensen, van een zeer gemoedelijk karakter. We zijn zo'n beetje van dezelfde leeftijd en maken ons alle twee nooit zo druk over zaken, die simpelweg door sociaal contact/ communicatie op te lossen zijn.
Wie mij kent, weet dat ik samen met "Da kit" getraind heb -zowel shaolin kempo als jiu jitsu- en al van jongs af aan vrienden in die kringen heb. Dat ging zelfs zo ver, dat ik drie jaar geleden -uitgedaagd door een paar sparringmaatjes- de selectie voor politie-officier heb gedaan. En tot mijn eigen niet geringe verbazing werd ik nog goedgekeurd ook. Zelfs het spiegologisch onderzoek verliep in, voor een eventuele samenwerking tussen Hermandad en Joal, positieve zin....
Alleen hadden de jongelui die mij zo iets wel zagen worden even vergeten te vertellen, dat je dan 4 jaar intern op de Veluwe een africhtings- eeeeh opleidingstraject mag volgen. En dat werkt natuurlijk niet. Want wat doe ik dan met mijn klantjes en klusjes in de zweefkezensfeer? En volgens de personeelsneus was mijn huidige bezigheid me op het lijf geschreven. Dus waarom zou ik dan...
Maar goed, de wijkagent. Reeds!
Onze kennismaking was meteen al een klapper. Ik woon aan een woonerf met even verderop een parkeerpleintje vlak aan de rand van het durp. Lekkerrrrr belangrijk!
Terzake: op het pleintje is meestal nèt voldoende ruimte om alle juppenbakken en mijn 17 jaar awwe trouwe Jetta te herbergen. Maar als er een stuk of twee, drie lieverds zonder talent voor parkeren een beetje scherp op de lijntjes gaan staan, kom je er bijna niet meer in of uit.
Bij één van de pogingen om mijn bakkie tussen het glimmend blauwe metalliek van twee schatten van buurvrouwen te proppen, kwam De Man Van De Politie aangefietst. En hij lag in een scheur toen ie me vanaf zijn mountainbike gadesloeg... Lekker dier!
Toen Jet eindelijk naar mijn zin met haar kontje pront achteruitstekend in afwachting van het volgende ritje geparkeerd was, vroeg ie heel droog hoe lang ik mijn rijbewijs al had. Afijn, dat is dus sinds 24 mei 1974 en dat zei ik ook. Waarop hij hartelijk begon te lachen en iets zei in de trant van "hele volksstammen leren het nooit."
En zo werd de basis gelegd voor ons contact... Want uiteraard had ie -het gestuntel van deze a-techneut aanziende- volkomen gelijk en kon ik daar ook de humor wel van inzien.
Toen ik twee weken geleden op het punt stond, om in Jetje naar een afspraakje te rijden, kwam ie toevallig nèt weer 's aangefietst. En vroeg me: "Vind jij dat nou ook niet een beetje asociaal, om zo te gaan staan?"
Ik kijk om me heen, eerst naar Jet en toen achter me. En daar stond, bijna voor mijn deur op het voormalige struikenstrookje, de nieuwe Astra van Buurm. Inderdaad, GolfMan uit het vorige postje.
Uiteraard vond ik dat ook. En ik had hem daar ook al op aangesproken. Want mijn voortuin is eigenlijk niet bedoeld om als showroom te dienen, vind ik. Aan de andere kant: Als je auto van het plein gekaapt wordt dan denk je daar waarschijnlijk anders over.
"Maar jij hebt toch ook zo'n hengel aan je stuur hangen? Want je weet net als ik, dat het helaas nodig is om bepaalde lui, die niet met d'r klavieren van andermans spullen af kunnen blijven af te schrikken. En zo'n Jetta is binnen 5 minuten gejat... Zet je hem toch ook niet in je voortuin?"
Daar gaf ik De Man volledig gelijk in en ook in de argumenten van de gemeente, die gevraagd had of ie er wat aan wilde doen...
Mijn buurjongen aan de andere kant had toevallig sinds een paar dagen besloten, dat ie OOK niet meer in het rijtje wilde staan, omdat ie elke keer blauwe lakstrepen op zijn zijkanten kreeg... dus die stond ook al in de blubber.
"Weet je wat? Als jij nou nog 's met die gasten gaat praten? Dan laat ik het er voor vandaag bij zitten en besparen we die gasten ieder 40 euro. Oke?"
Zo gezegd, zo gedaan. En dan zie je het verschil in reactie tussen mensen: GolfMan reageerde heel laconiek en gaf aan, dan ook maar een hengel te gaan kopen; PeugeotPiepel begon te schetteren op die *%#&^waivuh die de autospuiterij sponsoren en t**vus dit en k*nker dat en wie-is-die-wout-dan-wel, dat ie zo mot zaikuhh...
Het resultaat van al deze escapades is dus niet, dat ik nu een Marokkaans Turkenbussie heb, zoals Nimo in het commentaar hiervoor suggereerde, maar dat het groenstrookje nu wat minder wordt omgeploegd. Verder wordt het busje zoveel mogelijk achteraan geparkeerd, om ongeziene overvalletjes te verminderen en wijkagent De Man hoeft zijn bonnenquotum op deze manier niet te halen. En als over een tijdje de nieuwe struiken gaan groeien, wordt het tijd om zelf verder te gaan in mijn achtertuin. Met mijn zweethut in wording. Wie weet heeft de wijkagent dan wel 's zin om gestoomd te worden bij Joal...?
Mijn contact met de wijkagent is, als met de meeste mensen, van een zeer gemoedelijk karakter. We zijn zo'n beetje van dezelfde leeftijd en maken ons alle twee nooit zo druk over zaken, die simpelweg door sociaal contact/ communicatie op te lossen zijn.
Wie mij kent, weet dat ik samen met "Da kit" getraind heb -zowel shaolin kempo als jiu jitsu- en al van jongs af aan vrienden in die kringen heb. Dat ging zelfs zo ver, dat ik drie jaar geleden -uitgedaagd door een paar sparringmaatjes- de selectie voor politie-officier heb gedaan. En tot mijn eigen niet geringe verbazing werd ik nog goedgekeurd ook. Zelfs het spiegologisch onderzoek verliep in, voor een eventuele samenwerking tussen Hermandad en Joal, positieve zin....
Alleen hadden de jongelui die mij zo iets wel zagen worden even vergeten te vertellen, dat je dan 4 jaar intern op de Veluwe een africhtings- eeeeh opleidingstraject mag volgen. En dat werkt natuurlijk niet. Want wat doe ik dan met mijn klantjes en klusjes in de zweefkezensfeer? En volgens de personeelsneus was mijn huidige bezigheid me op het lijf geschreven. Dus waarom zou ik dan...
Maar goed, de wijkagent. Reeds!
Onze kennismaking was meteen al een klapper. Ik woon aan een woonerf met even verderop een parkeerpleintje vlak aan de rand van het durp. Lekkerrrrr belangrijk!
Terzake: op het pleintje is meestal nèt voldoende ruimte om alle juppenbakken en mijn 17 jaar awwe trouwe Jetta te herbergen. Maar als er een stuk of twee, drie lieverds zonder talent voor parkeren een beetje scherp op de lijntjes gaan staan, kom je er bijna niet meer in of uit.
Bij één van de pogingen om mijn bakkie tussen het glimmend blauwe metalliek van twee schatten van buurvrouwen te proppen, kwam De Man Van De Politie aangefietst. En hij lag in een scheur toen ie me vanaf zijn mountainbike gadesloeg... Lekker dier!
Toen Jet eindelijk naar mijn zin met haar kontje pront achteruitstekend in afwachting van het volgende ritje geparkeerd was, vroeg ie heel droog hoe lang ik mijn rijbewijs al had. Afijn, dat is dus sinds 24 mei 1974 en dat zei ik ook. Waarop hij hartelijk begon te lachen en iets zei in de trant van "hele volksstammen leren het nooit."
En zo werd de basis gelegd voor ons contact... Want uiteraard had ie -het gestuntel van deze a-techneut aanziende- volkomen gelijk en kon ik daar ook de humor wel van inzien.
Toen ik twee weken geleden op het punt stond, om in Jetje naar een afspraakje te rijden, kwam ie toevallig nèt weer 's aangefietst. En vroeg me: "Vind jij dat nou ook niet een beetje asociaal, om zo te gaan staan?"
Ik kijk om me heen, eerst naar Jet en toen achter me. En daar stond, bijna voor mijn deur op het voormalige struikenstrookje, de nieuwe Astra van Buurm. Inderdaad, GolfMan uit het vorige postje.
Uiteraard vond ik dat ook. En ik had hem daar ook al op aangesproken. Want mijn voortuin is eigenlijk niet bedoeld om als showroom te dienen, vind ik. Aan de andere kant: Als je auto van het plein gekaapt wordt dan denk je daar waarschijnlijk anders over.
"Maar jij hebt toch ook zo'n hengel aan je stuur hangen? Want je weet net als ik, dat het helaas nodig is om bepaalde lui, die niet met d'r klavieren van andermans spullen af kunnen blijven af te schrikken. En zo'n Jetta is binnen 5 minuten gejat... Zet je hem toch ook niet in je voortuin?"
Daar gaf ik De Man volledig gelijk in en ook in de argumenten van de gemeente, die gevraagd had of ie er wat aan wilde doen...
Mijn buurjongen aan de andere kant had toevallig sinds een paar dagen besloten, dat ie OOK niet meer in het rijtje wilde staan, omdat ie elke keer blauwe lakstrepen op zijn zijkanten kreeg... dus die stond ook al in de blubber.
"Weet je wat? Als jij nou nog 's met die gasten gaat praten? Dan laat ik het er voor vandaag bij zitten en besparen we die gasten ieder 40 euro. Oke?"
Zo gezegd, zo gedaan. En dan zie je het verschil in reactie tussen mensen: GolfMan reageerde heel laconiek en gaf aan, dan ook maar een hengel te gaan kopen; PeugeotPiepel begon te schetteren op die *%#&^waivuh die de autospuiterij sponsoren en t**vus dit en k*nker dat en wie-is-die-wout-dan-wel, dat ie zo mot zaikuhh...
Het resultaat van al deze escapades is dus niet, dat ik nu een Marokkaans Turkenbussie heb, zoals Nimo in het commentaar hiervoor suggereerde, maar dat het groenstrookje nu wat minder wordt omgeploegd. Verder wordt het busje zoveel mogelijk achteraan geparkeerd, om ongeziene overvalletjes te verminderen en wijkagent De Man hoeft zijn bonnenquotum op deze manier niet te halen. En als over een tijdje de nieuwe struiken gaan groeien, wordt het tijd om zelf verder te gaan in mijn achtertuin. Met mijn zweethut in wording. Wie weet heeft de wijkagent dan wel 's zin om gestoomd te worden bij Joal...?
Abonneren op:
Posts (Atom)