Alebessies!

De eerste aalbesjes zitten aan mijn struik. En dat is vijf weken eerder dan vorig jaar.
Ook stikt het van de bloesem aan de dit najaar niet gesnoeide, dus gigantische struik. Ben al benieuwd naar de oogst van dit overgeplante stekkie, dat zo goed in de Brabantse zandgronden aardt.

Het gevaarte is begonnen als topje in een struik van mijn ouders op het kleipieperige eiland van Voorne. En die struik is minstens net zo oud als Joal. Ooit gekregen van een ruimende "tunder" halverwege tussen Oostvoorne en rockanje.

Het beeld zorgt in een flits voor een soort reïncarnatie van de vrucht in mijn geest, bouwt een videovoortzetting van herinneringen aan loeiwarme zomers met broeierige escapades van Joal tijdens zijn eerste erotische uitjes, keispannende ritjes achterop de Mobylette van pa naar de catechisatie in Rockanje met Oom Hazelebach, fris ontluikend voorjaarsgespruit met zwemles in het ijskoude Brielse Meer en een dampend vers frietje van een kwartje toé om warm te worden.

Nostalgie is niet alleen maar slecht. Weten waar je wortels liggen kan helpen voorkomen, dat ze kwaad worden...