Twijfel of vertrouwen?

Ik hamer altijd op eigen verantwoordelijkheid. En ik geloof ook, dat we die allemaal hebben voor ons bestaan als verdichte klomp energie met bezieling.
Waar ik zo langzamerhand ook steeds meer van overtuigd raak, is dat iedereen besmet kan raken met vreemde invloeden.
Door de omgang met mensen die je beïnvloeden. Dus ook door de televisie- en radioprogramma's die je tot je neemt. En ook door mensen met een krachtige energie die iets willen bereiken bij of door jou.
Die laatste zin zorgt vaak voor commentaar in de zin van: "Hoe kan iemand nou bij jou binnenkomen en je dingen laten willen of denken die eigenlijk meer in zijn of haar belang zijn?"
Laat ik je dan bij dezen uit de droom helpen: Het kan wel degelijk.


Stap een bibliotheek binnen en sla het pad in van de communicatie- en reclamestrategie. Daar tref je rijen vol boeken aan, die allemaal vol staan met manieren om je medemens over te halen tot kopen, handelen, kiezen dus uiteindelijk: consumeren, jouw product afnemen.
Ditzelfde geldt ook voor liefdesstrategieën, als je in de rekken bij relatie-advies en dat soort onderwerpen kijkt. Wat uiteraard ook alles met communicatie te maken heeft. En dat die communicatie niet altijd door (of zelfs grotendeels geheel zonder!) uitgesproken woorden geschiedt, zal slechts een enkeling verbazen.


Zie er verzorgd, vertrouwenwekkend en optimistisch uit, dan heb je de helft van het resultaat al bereikt. Is verder je product, of je dat nu zelf bent of dat het een product of dienst is die je verkoopt, op het oog goed van uitstraling (!) en is de kwaliteit -vooral blijkens referenties van anderen (...)- van voldoende peil, dan hoef je alleen nog maar:
"Op het goede moment op de juiste plaats tegen de juiste prijs te adverteren" om te verkopen...


En of je dan een heroïnehoer bent, die op het juiste moment op de hoek van de Keileweg staat als de BMW-7-serie-met Zwarte-Kip-inhoud voorbijruist, in de hoop op wat ongecompliceerde (?...) hand- en spandiensten, of een geflipte oude, blauwe magiër die alleen zijn hond nog overheeft om te neuken en het dan probeert aan te leggen met de wijkconsulente, is volgens mij lood om oud ijzer.


Die laatste gaat letterlijk en figuurlijk wellicht een flink aantal stappen verder om te krijgen wat hij wil. Die trekt geen Wibra-gordijn aan om langs de kant van de weg klanten te trekken, maar hangt een zielig verhaal op. En komt zo onder de gordel onbewust binnen door het aanspreken van edele motieven. Die keurig voor het eigen karretje gespannen worden van de aloude gebruiksbehoefte, die in bepaalde (ex-koloniale maar ook andere) kringen nog steeds als normaal en logisch wordt gezien. Dingen die je bij je eigen vrouw niet voor elkaar krijgt, haal je gewoon bij een dame die je ervoor betaalt. En dat betalen kan op heel verschillende manieren uiteraard.


Mocht de dame in kwestie niet van je avances gediend zijn, zorg er dan in ieder geval voor, genoeg ankers uit te werpen die jou in beeld houden. Leg de nadruk op de zielige positie van voornoemde hond en je hebt al de eerste lijn gelegd. Doe er nog wat vriendschapskoekjes bij en laat doorschemeren dat je financieel niet onbemiddeld bent en je bent al een stap verder. Word je dan overmoedig, dan klapt de dame in kwestie misschien wel dicht en geeft je een min of meer vriendelijke sneer en verwijst naar de intens mooie liefdesrelatie die zij al heeft.
Is de Oude Blauwe, laat ik hem vanaf nu O.B. noemen, netjes genoeg om vervolgens respectvol te handelen? Gezien de voorgaande spinsels was hij al flink over de schreef gegaan en vastbesloten om zijn doel: het hebben van seks zonder bij de hoeren gezien te worden, te bereiken. In het voortraject van behandeling heeft O.B. al een aardige basis gelegd voor zijn ondergrondse strategie.


Hij heeft zijn object maandenlang geobserveerd, aan haar gedacht en haar in zijn fantasietjes betrokken bij zijn nachtelijke bezigheden. Dat juffrouw Janny hem afwijst is in zijn optiek niet gelegen in morele bezwaren, want die kent hij zelf niet. Nee, het past niet in de strategie van O.B. om nu op te gaan geven. Alles haalt ie letterlijk uit de kast. Hij zorgt er voor, dat Janny in paniek raakt door bij voorbeeld bloed op haar kussen te laten verschijnen, een oude indische truc die ik gelukkig nog steeds niet door heb. Helpt dat ook niet, dan profiteert hij van de onoplettendheid van haar partner en duikt bij hem binnen. Penetreert zijn dromen, zaait door het uitzenden van verwarrende emoties twijfel bij alle twee de partners en tracht ze zo uit elkaar te trekken.


Is de autoriteit -O.B. is in staat tot "zwarte magie" en heeft iets "bovennatuurlijks"- gevestigd en helpt dit nog steeds niet? Dan gaat hij simpelweg nog een stap verder en bezorgt Janny's partner energievretende visioenen waardoor zijn realiteitsbeeld wordt vervormd. Is Piet op dat moment bezig met allerlei strategieën om weer flink aan de bak te komen en schenkt hij te weinig aandacht aan het kanaliseren van zijn emoties, dan vormt zich bijna een open doeltje.


O.B. gaat gewoon door met zijn beïnvloeding en zaait bij beide geliefden steeds meer twijfel. Vooral bij Piet, die op de ongelukkigste momenten in een soort schijn-coma valt en allerlei zelfs voor hém vreemde beelden te verwerken krijgt. Waardoor hij onderbewust in verwarring raakt, de logische bezorgdheid van Janny aanziet voor bemoeizucht en "terug" slaat door haar hiermede te confronteren. Haar zelfs gaat zien als iemand die geen mede- maar een tegenstander lijkt. Terwijl zij alleen maar stikbenauwd om zijn gezondheid is...


Dit verhaal kan een heel trieste afloop krijgen, wanneer zowel Piet als Janny doen wat "ons O.B." hoopt en verwacht: een scheuring waardoor Janny weer wat meer in de greep van O.B. kan komen...


Alleen heeft laatstgenoemde in het geval van Piet en Janny een misrekening gemaakt. De relatie die zij hebben, wordt gevoed door een zeer oprechte, wederzijdse vertrouwdheid en genegenheid. En dat is krachtiger dan de sterkste "magie" kan overwinnen.
Liefde overwint uiteindelijk alles, zolang zij echt en onbaatzuchtig blijft. En waakzaamheid ten opzichte van "wat je binnenlaat" is daarbij -misschien wel letterlijk- van levensbelang. Kanaliseer je eigen emoties zodat krachten van buiten af veel minder kans krijgen om binnen te komen.
Verlies nooit uit het oog, hoe en waarom je met elkaar in zee gegaan bent en laat je niet gek maken door allerlei dwaalsporen.


Het voorgaande verhaal nalezend, trek ik voor mezelf de conclusie, dat het zielige hoopje mens aan de rand van de weg misschien wel op dezelfde manier bezig is als O.B. En misschien is de Keileweg wel de bestemming voor die O.B. Maar wie ben ik om te oordelen?


Ik ben vastbesloten om verschijnselen als zo'n O.B. geen millimeter kans te geven, ook al heb ik net twee-en-een-halve dag in vreemde toestand zwetend op mijn matras doorgebracht. Want ik heet geen Piet, hou veel van mijn partner en wil met haar de komende dagen de terugkeer van het licht vieren. De wedergeboorte van de verbinding die wij mogen hebben met elkaar en onze omgeving.


En daar komt helemaal niks of niemand tussen!


Het navolgende gedicht is niet van mijn hand, ik heb het ooit ergens gelezen, opgeschreven en hier achter mij aan de muur gehangen.
Aan de vooravond van Kerst wil ik dit graag met mijn gewaardeerde lezers en lezeressen delen:


Vertrouwen


Twijfel ziet de duisternis
Vertrouwen ziet het licht
Twijfel ziet de hindernissen
Vertrouwen ziet de Weg
Twijfel durft geen stap te zetten
Vertrouwen loopt met fiere blik
Twijfel vraagt: Wie gelooft erin?
Vertrouwen antwoordt: IK!!!


En ook voor een ouwe Joal is het best goed om af en toe -letterlijk of figuurlijk- eens achterom te kijken om te zien, waar alles wat ik doe eigenlijk vandaan komt. En vervolgens mijn weg, nu en in de toekomst vol vertrouwen te vervolgen.
Misschien ook iets voor jou?


En nu ga ik even plat, het waren vermoeiende tijden...
posted by joal 6:56 AM published: