Eindelijk -net op tijd qua weer- gras gezaaid!

Gisteren weer in de tuin aan de gang. Even lekker zen aan de gang met gras (gazongras dus...) zaaien en lekker stevig instoppen in een vochtig bedje door er ritmisch op te stampen.
Net op tijd qua weer, want vandaag waait het enorm en is het een stuk kouder voor de verandering.

Waarop mijn buuf Jolan1 vroeg of ik een spirituele dans aan het uitvoeren was.
In wezen had ze nog gelijk ook, want als je huppelend door het toekomstige "weitje" gaat en zo de omstandigheden schept die het mogelijk kunnen maken dat er groei komt... ben je bezig met leven.
Dat is toch de kern van het bestaan: groei mogelijk maken, dood hout verwijderen, lekker helemaal opgaan in waar je mee bezig bent zonder het grotere perspectief uit het oog te verliezen...