Je begrijpt het zeker al? Ik ben lekker rustig thuis gebleven...

Verleidelijk was het wel, maar de agenda thuis en het energieniveau stonden alletwee op HO!
Dus ik heb sjakkaa en reinout en joepie gisteren in Utreg gemist. Nou..... NEU.
Heerlijk gebrainstormed (ja, de wind was ook in Brabant al gaan liggen) op een aantal projecten die lopen; een beetje rond-gekoekeloerd en geYaccst (voor zover ie het deed...) op diverse Blogs, verder gewerkt aan Hoezo Gek? en mijn griep-prikkie gehaald. OH en geknutseld met een "compositie-tekening-site" die ik vond (in de kantlijn) op de blog van Mirjam-Koekie's Kruimelog. Gaaf! Effe lekker prutten met gekke koppen. ZEnnnnnnnnn....

Er staat een hoop joal's te gebeuren de komende tijd! Dus is het zeker nu even de tijd om voldoende gas terug te nemen, om de hype met succes te kunnen masteren.

Vanmiddag zat ik onder het enqueteren-vanuit-huis opeens aan Louise te denken. Ja, die vrouwelijke geestverwante van me die multiple sclerose heeft. En heerlijk genietend als een wilde op haar driewielscooter door de heksenKethel van Schiedam scheurt. Innerlijk best soms balend en verdrietig, maar eruit halend wat er in zit. Net als ik. En wie weet als jij die dit leest.
Hoor ik vanavond onder het "nieuws-op-het-net-grazen" dat er een EO-uitzending is over een meneer die genezen is van die oncontroleerbare ziekte. In Nigeria. Door een gebedsgenezer. En ik denk: "Dat moet ik gewoon zien."

Op kleine schaal (blu-blub-blub-bbb) doe ik op mijn manier ook aan genezen, helen, hoe je het wil noemen. Net als heel veel anderen die ik ken. Maar die meneer heeft best indruk op me gemaakt. Door zijn inderdaad wonderlijke genezing, maar meer nog door de constatering, dat het NIET ALLEEN MAAR LEUK is. Dat het voor sommige leden van zijn kerk reden was om hem te mijden, omdat het occult duivelswerk zou zijn.... Dat anderen zoiets hadden van: "Waarom IK niet en HIJ wel?" (en hij andersom ook, waarom ik?)
Die waarom-vraag is uiteraard niet te beantwoorden. DAT het gebeurt is mooi. Maar dat er aan de andere kant ook altijd evenwicht blijft op die bol, is realiteit. Voor elk eb is er vloed, voor elke vreugde is er verdriet.

Ik mis soms het missen wel eens, bijvoorbeeld. Dat lijkt keihard en gevoelloos wellicht, maar ik kan door het denken aan iemand al verdomde dichtbij en soms zelfs IN iemand zijn. Zodat je het toch een beetje meevoelt. Maar je kan er dus geen fuk mee. Tenminste, zo voelt dat NU voor mij. En als die ander jou dan op het lichamelijk zieke af mist, doet dat AU. En toch meteen weer die quasimodologica: evenwicht....

Nou, dit als kronkelig huiswerk weer. Voor jou die dit leest, maar in de eerste plaats voor mijzelf. Zodat ik nog geconcentreerder, echter, intenser kan leven. Want het blijft de moeite waard. Elke dag meer.

(zoals de yogalerares van mijn overbuufie zei: "als je eenmaal vijftig bent, wordt het leven pas ECHT de moeite waard, heb jij dat nou ook?" terwijl ik net drie maanden 47 ben, #$#^&%*$ hahaha. jaja... steen in mijn vijvertje.)

Welteblogs allen! (ik heb uitgevogeld dat jullie mij het meest bezoeken op Zondag; verder het vaakst tussen 23:00 en 01:00, dus jullie slapen 's nachts ook minder dan de gemiddelde schijnt te doen....) (iets voor een poll? doei!)

Joal gaat nu dus WEL pitten... trusten dus. Schaduw.

(nou, blogger doet het weer NIET goed!:
Connection lost. Broken pipe.
Connection closed by remote host
14 keer, morgen weer!)