vrijdag, mei 24, 2002

Het leeft nog

Als ik hieraan begin, is het 03:15 op 24 mei 2002...


Eagle is mijn naam als er in mij bijzondere energie vrijkomt die "op een gewoon moment" in veel mindere mate werkt. De ene keer heb ik een voorspellende droom; de andere keer een hallucinatie die met het "Nu" te maken heeft.
Wat ik de laatste 2 etmalen heb meegemaakt, slaat alles op dit gebied. Ik had -en heb nog steeds- geen enkele aanwijsbare controle over mijn dagelijkse verpakking. Ik was totaal ergens anders, terwijl mijn verpakking zwetend, slaapwandelend, wartaal uitslaand op de bol aanwezig was.

Het zal allemaal best wel planetair-magnetisch te verklaren zijn: conjunctie van 5 stuks die nog nawerkt met in hun kielzog een wassende maan als nooit tevoren...

Lunatic is het Engelse woord; maanziek ofwel in goed nederlands geschuffeld is de vertaling. Waarom dit, waarom dat, waarom zus waarom zo? Godverdrieduppies als ik DAT toch s wist! (post, telefoon, dag/nacht, eten, drinken, allemaal zaken die NU EVEN NIET aan de orde kunnen komen)

En waar gaat de reis heen? Ik voel me uit elkaar gerukt en neergesmeten. Iets of iemand of wat dan ook heeft me met messcherpe precisie te pakken genomen. Open gereten, genomen, vernomen en weer even weg. Schaduw bestaat dus ECHT als dimensie. Ik vermoedde het altijd al, maar elke keer word ik zekerder. Erover vertellen lijkt weinig zinvol, want het valt niet te snappen, in te voelen of begrijpen. Wel kunnen de enkelingen, die mij "serieus" weten te kunnen nemen misschien een beetje vermoeden, waarom ik zo vaak moet lachen om hun kleine hinderpaaltjes. Ik lach ook om de mijne en die zijn objectief bezien zo groot, dat jij me niet eens kan horen lachen. Want dat wordt gedempt door hun omvang. Maar kapot krijgen ze Eagle Joal echt niet!

En jou ook niet, als je durft kiezen voor de hele weg. Met alle vreemde, angstaanjagende virussen, visioenen, inzichten en krachten.
Wie mij wel eens consulteert, weet dat ik snoeihard doordring tot de kern van Alles. En dat betekent dat ik soms ongeduldig lijk te snauwen. In feite ben jij het zelf, die ongeduldig staat te wachten tot de Arend weer een totempaal wordt die kracht geeft...
Want daar is ie toch voor? Wel, i got news for you all: NU EVEN NIET, EIKEL...

Tot gauw. Het is nu 04:00 en ik ga aan een ImiKuPaSoeP...
Dit post ik in de loop van de dag nog, zodat jullie het allemaal kunnen lezen: the Eagle has almost landed again.
Enne... gestoord ben ik al, dus dat wil ik -nog even- niet worden...

Geen opmerkingen: